Зрно – Радован Павловски

Радован Павловски – роден 1937 година во Ниш. Студирал право и литература во Скопје.
Живеел и творел во Загреб, Хрватска (1964-1982), па во Белград, Србија (1982-1985), а од 1985, живее и твори во Скопје. Пишува поезија, есеи и патеписи, а преведуван е на многу јазици. Напишал многу збирки поезија од кои попознати се: „Суша, свадба и селидби“, „Корабија“, „Високо пладне“, „Боемија на Природата“, „Зрна“, „Молњи“ и „Клучеви“ (трилогија) и др.

Денес ви ги пренесуваме стиховите од песната „Зрно“.

Зрно

Во мене живее житието на народот

А со мене

И судбини по светот се пребројуваат

Да не ми остане семето во темнина

Земјата да не ми огрубее, овенее

И низ камен отварам пат

Породот кон сонце го водам

Во невреме јас знам химна да запеам

Потоа кон ѕвездите да се оддалечам

и да бидам вечна светлина

Над шари од жита и народи.