Народната поезија има посебен драж. Таа е нашето непроценливо богатство.
Уживајте во оваа прекрасна македонска песна!
Каранфиљо, фиљ – фиљо,
Али знаеш паметфиш,
Кога двајца играфме,
Во таткоа ти градина,
Под бел, црвен треднафиљ,
Ѓувезија карафиљ?
Трендафиљ ми цутеше
На нас ни се лееше,
Како чаша фиќија,
Полна – рамна ракија,
До полоина маѓија:
Раќијата за мене,
Маѓијата за тебе,
Да се свртиш кон мене,
Да т’ го видам лицето,
Да т’целивам очите!
Вљубеник во книжевноста кој верува во светлината на зборот и на љубовта.