Многумина имаат слушнато за митото за Дедал и Икар. За оние што не го прочитале, и за другите што го прочитале да се потсетат, го споделуваме еден од најпознатите митови.
Дедал го изградил лавирантот за страшниот Минотаур
Дедал бил митски пронаоѓач и градител, а негова учителка била лично божицата Атина. Дедал дизајнирал и изградил мноштво зачудувачки машини и градби за кралот Минос. Вклучувајќи го и лавиринт во кој Минос ги криел плодот на неверството на неговата сопруга, страшниот Минотаур, човек со глава на бик. Тезеј успеал да го убие Минотаурот и да избега од лавиринтот со помош на неговата ќерка Минос, која му ја откри тајната и му даде топка волна што му ја покажа засолништето на Минотаурот и да излезе од лавиринтот. Кралот реши да го казни Дадал затоа што тој му вети дека никој не може да излезе од лавиринтот.
Бил затворен затоа што Тезеј го убил Минотаурот
Така, кралот Минос, Дадал и неговиот мал син Икар ги затворил на врвот на една голема кула што се надвиснувала над лавиринтот. Од ден на ден Дадал и Икар го гледале морето од нивната осамена кула. Единствените кои доаѓаа да ги посетат беа птиците кои слетувале таму на sидовите на кулата за да ги митарат пердувите. Гледајќи ги птиците, Дедал добил идеја како тој и неговиот син може да ја напуштат кулата. Дедал започнал да ги собира пердувите што ги оставиле птиците и внимателно ги врзал со жица и ги залепил со восок.
За една година Дадал направил два пара убави и големи крилја. Тој ги зацврстил крилјата на Икар. А самиот на рамената и го научил младиот Икар како да мавта со крилјата: „Секогаш држи се до мене. Што и да правиш, никогаш не летај премногу близу до морето, бидејќи пердувите ќе ти се навлажнат. Исто така, никогаш не летај премногу високо и премногу блиску до Сонцето, бидејќи тоа ќе го стопи восокот со кој се залепени пердувите.“
Успеал да побегне, но го изгубил синот Икар
Дедал го водел својот син кон слободата. Но, Икар како секој млад човек, невнимателен и не слушајќи ги советите на неговиот татко, гледајќи ја убавината на земјата и морето под него, сакал да лета што е можно повисоко опседнат од таа убавина. Додека летал сè повисоко и се чувствувал посреќно и потполно заборавил на советите на неговиот татко. Восокот се стопил на топлината на сонцето, а пердувите почнале да паѓаат од крилјата. Икар веќе не бил безбеден, па Дедал можеше само со ужас да гледа како неговиот син паѓа во морето и потонува засекогаш во неговите длабочини.
Дадал ветил дека веќе нема да лета
Дедал летал кон Сицилија полн со болка, па таму изградил храм во чест на богот Аполон. И му ги дал своите крилја на богот засекогаш. Дедал ветил дека никогаш повеќе нема да ги користи, и човештвото ќе чека уште многу години за друг пронаоѓач и градител да сака да полета повторно.
Прочитајте го и митот за Прометеј.
Вљубеник во книжевноста кој верува во светлината на зборот и на љубовта.