На пергамент стар,
слова украсни со мастило црно,
извезени со пауново перо,
егоистични,
нарцизиозни,
на бал со кралот повикуваа.
На таа голема свеченост,
стокмени,
накитени,
напудрени,
обвиени со мирис на сандаловина и јасмин,
се поклонуваа,
воздивнуваа,
цинички се насмевнуваа,
на балот кај кралот.
Валцери грандиозно играа,
ставите под конец ги држеа,
на лицата свои маски носеа,
погледите итроштини им беа,
очите зајадливост светеа,
а усните шеќерни зборови изустуваа.
Под маските вешто се криеа,
од погледите на кралот итро бегаа,
на подиумот од мермер танцуваа ли танцуваа,
на главите ореол,
а во срцата змии носеа
и без тронка срам се забавуваа на сметка на кралот.
Бал,
бал,
нека биде маскенбал.
