Skip to content

Разор – Јовица Тасевски–Етернијан

Котвата ја фрливме во бездна
и не би ден, и не би ноќ
без морници

Јата црни зборови нè облетуваат
и во шупливите черепи
гнезда свиваат

Ужасот нè демне од длабочините
и со валканите канџи
ја гребе светлината

Исчезнуваме.

(Исход)

Напишете коментар