Разведри чело намрштено,
толку е убав овој ден!
Доста си седел во мразна соба,
излези, будалче однесен!
Полето малу снежец го покрил,
на сонце сето се смеј и сјај.
Излези таму, насмеј се и ти —
сонцето скокот ќe ти нај!
Зелена тревка таму ќe видиш,
зелена тревка крај колски пат:
сети се оти пак видок има,
две срца да се преграбат.
Денеска мноrу ти се дава,
толку е убав овој ден!
Не мисли! Летни како пиле
од млада cpeќa окрилен!
Вечен вљубеник во хаосот, сопствената инспирација и сѐ она што површински не може да се види.