Ноќта сокри некого од некои…
Некаде започнаа да плачат.
Ноќта личи на бездушен пекол,
злоока ко несреќа, и мрачна.
Има она белузлави очи,
широки ко јамата на мракот,
што го скриле со здивена жолќност
чувството за секога уплакано!
Тежи ноќта, тежи како празнина
грижливо ископана од болот;
жестока е ко секоја казна
траг што чува врз тело разголено.
Има она пипала што дават
како полип во морски длабочини…
Умората наведнува глава, –
Ноќ без дно и ноќ без трошка починка!
Ноќта сокри некого од некои…
Некаде започнаа да плачат!
Ноќта личи на бездушен пекол,
злоока ко несреќа, и мрачна.
Извадок од „Коложег“ (1981)
Блогирањето е важен дел од нејзиниот живот. Кафе, книги и музика ѝ се вечна љубов.