Skip to content

Истргни ме од канџите на пеколот и дај ми сон

Занемев од твоите лажни насмевки, слични на Јуда

Израснав во бор втренчен во празни месечеви сеќавања

Тело-душа сум споделено со отсутноста

Тајна невина на вљубена жена врежена на твојата снага

Ох, убавино! небото е проѕирно од твоите две црни ѕвезди

Гордо ја креваш твојата понизност да придонесеш искушение

Собитие ми е срцево, ми се насмевнуваш ко сновидение,

Срцевино! небото е разгорено од твоите два црвени лика

Ледено млеко трепери низ нивната крв, силно блика

Никогаш нема нема да ја заборавам твојата топлина

Занесевино! небото е огреано од твојата црвена птица

Слободно чекориш низ пролетта на мојата слепа улица

Заврти се! Истргни ме од канџите на пеколот и дај ми сон

Додека спијам во бессоните ноќи љубовта да ја сокријам

Дај да останеме заедно вечно вљубени во соништата наши

Вечно изгубени во голотијата , возобновени во полнотијата

Никогаш да не изгасне нашиот пламен, да не биде никогаш скамен!

Напишете коментар