Кратките испади,
експлодираат акумулирани
од набојот,
на сопствените аномалии.
Kако остар трн
вперен длабоко во срце
и душа.
Се претвара во експанзија
на бесот,
како, најтежок канцер
што ја гризе секоја клетка
во телото.
Тежок превез на градите,
покрива, стегa
удираaт окованите синџири
по кревки душа и срца,
боли.
Застани! Зaпрашај се!
Каде тој пат носи
каде јас одам???
Сабахета Мерсими
