Тишина по патот на облаците прекриени со сонце
Тишина, тишина, далек неспокој
Се наѕира само лаеж на еден синоок шпаниел
Благородник на благородниците
Милина и ведрост на благоклониците
Кафе прелеано со нежна светлина
Од септемвриско сонце
Рај за поклонениците на смиреноста
Патот е прекиен со златевина
Од два зрачни насмеани јорговани
Кои се допираат со лелеава прашина
Која во злато сé претвора кога го гази подот и
Мирно плови кон иднината.
Вљубеник во книжевноста кој верува во светлината на зборот и на љубовта.