Патоказ
Качив скалило, но нe видов дека
првото почнува од под земи
Скокнав високо, но нe видов дека
Скокнав удолу
Длабоко во зората рана
Каде
Фатив рипка златна крлушка
Но душата и беше црна
Бидна
Ми исполни минус три желби
Сега
Немам ниту идеја за трите
Патот кој го одев, кривулест беше
Молев за линијар и патоказ
Но глас не бидна во просторот нем
Викнав громогласно, но нe видов дека
Уста моли за молк и мир
Бидна
Патиките искинати продолжија и оставија
Да се присеќавам на она каде бев
Каде сега пловам и мечтаам за…
Љубител на зборот, надреално пишан и кажан. Кој спокој бара во несекојдневието и природата.