Skip to content

Дела на беспомошноста – Руми

Споделуваме една песна од Руми од збирката „Два света“ во превод на Тихомир Јанчовски.

Дела на беспомошностa

Еве ги чудесните знаци што ги посакуваш: тоа

што саноќ плачеш и стануваш взори, молејќи,

тоа што во отсуство на она за што молиш денот ти се мрачи,

вратот ти е тенок како макара, тоа што она што го даваш

ти е сè што имаш, што го жртвуваш сиот имот,

сонот, здравјето, својата глава, тоа што често

седнуваш во огнот како суво дрво, и често излегуваш

да го дочекаш сечилото како напукнат шлем.

Кога делата на беспомошноста стануваат вообичаени,

роа се знаци.

Но ти трчка таму-ваму да не ги пропуштиш чудните случки

и им се загледуваш на патниците в лице.

„Што ме гледаш така избезумено?“

Изгубив пријател. Прости, те молам.

Таквото трагање не промашува.

Ќе дојде јавач кому си му близок

Снеможуваш и мрмориш. Неупатените велат: „Се преправа.“

Што знаат тие!

Водата надоаѓа и ја спасува рибата на брегот, водата

на знаците што ги наведов.

Простете ми за бладањево.

Како човек да биде сталожен покрај сето ова?

Тоа е како броење на лисјата во градината

заедно со нотите на песната на еребиците

и кукуригањата.

Понекогаш планирањата

и сметките стануваат бесмислени.

Напишете коментар