Колку планина натежнал
кини, раскинува, партал прави
соголува
И небото го сокрива
Камен станав, на каменот седам
во небото гледам
Зборовите како нишки летаат
сите лошотилоци ми сметаат.
Крик на лавица
Крик на волчица
Крик на тигрица
А боли,боли до небеса
На песокта седам, во шумата гледам
Да бев дрво проникнато
Дали и тогаш крикот страшен
Во неспокој ќе ме носеше.
Крик
Колку планина натежнал
Камен станав,на каменот седам.
Јас со крик на тигрица!
Менче Кадинец
