Орфеј и Евридика – А. Лефкоска
Кога беше пред мене – молчеше,
штом зад мене стоеше, шептеше тивко:
‘Заврти се. Заврти … Прочитај повеќе
Кога беше пред мене – молчеше,
штом зад мене стоеше, шептеше тивко:
‘Заврти се. Заврти … Прочитај повеќе
Животот не е розев. Растењето не е мирно и безболно. Оставете ги гуруата на растварање … Прочитај повеќе
Од очите те откорнав,
во душата те сокрив,
домот падна одронат,
па и не ми … Прочитај повеќе
Темно е и мрачно внатре,
ми ги собраа перата,
ми ги скршија крилјата,
рекоа „Тишина … Прочитај повеќе
Веќе тоа твоето нема сила – нема магија,
џабе ти е – в полноќ не … Прочитај повеќе
Музејот … Прочитај повеќе
Пред прозорот е застаната,
везе и тивко потпевнува –
чека часот да зачука,
да се … Прочитај повеќе
Гледаме вести – црни хроники, тага и очај. Гледаме вести. Читаме весници ко маѓепсани, ко … Прочитај повеќе
Не, ова не може никој да ми го земе. Ми тече низ вените. Со пенкало … Прочитај повеќе
Има работи за кои не можам да се погледнам во огледало од страв дека не … Прочитај повеќе
Срцето ми е соба,
со јадежи и спомени полна,
од гневови и болки болна,
од … Прочитај повеќе
Утрото избледува,
кај сум?
Што сум?
Човек не сум веќе – осеќам,
Утрото ме поседува.… Прочитај повеќе
В сон сила немам,
викам – Кај те снема?!
Мирна бдее црна земја,
цвеќа раѓа … Прочитај повеќе
Ме праша зошто си посебна,
Ти реков:
Од очите ти растат цвеќиња,
од усните вино … Прочитај повеќе
Штом најдеш мир во хаосот,
тишина во зборот,
Штом најдеш несоница во сонот
и молк … Прочитај повеќе
Гракотници се слушаат од исток и запад:
Нема! Нема веќе назад!
Им нема корист на … Прочитај повеќе
Дојди в шума да најдеш среќа
и магија и самовили в песна
и природа бесна … Прочитај повеќе
Во чиј џеб да ги оставам стиховиве сега кога тебе те нема?
Во чии рабови … Прочитај повеќе
„Ме интересира, што ли за тебе беше дома пред сево ова?”
„Дома?”, се насмевна и … Прочитај повеќе
Види, куќа широка,
полја и пасишта,
бранови и ветришта,
ништо друго не ми треба.
Ништо … Прочитај повеќе