Татковина – Милена Лунеска
Ах, татковино, моја земјо, моја родино!
Погледниме, мене, родољубецот,
искачен по карпите, високите планини,
како … Прочитај повеќе
Ах, татковино, моја земјо, моја родино!
Погледниме, мене, родољубецот,
искачен по карпите, високите планини,
како … Прочитај повеќе
Во џебовите од старото палто
тропкаат моите последни стихови
со кои го скротувам времето.
И … Прочитај повеќе
Доаѓаш на престол секогаш
Од онаа мисла што е залепена
Како вредна нужност од инстинкти… Прочитај повеќе
Македонскиот јазик,
е извор непресушлив,
на древна поезија Пелазгиска.
Рецитал театарски на сцена светска,
скровиштето … Прочитај повеќе
Си тече реката –
никому не му е жал
дека општината ги исече маслинките
над … Прочитај повеќе
Не те бирав, ама би те избрала
Меѓу сите јазици на светот
Тебе, навидум мал, … Прочитај повеќе
Земја сум.
Здивот твој донеси го
како јужен топол ветер
Ќе ја испијам твојата пролет… Прочитај повеќе
Прочитај повеќе
Убо е да имаш некој на кој ќе ти текнe
ко ќе ти речат „И … Прочитај повеќе
Четките на уличниот чистач на чевли
знаат многу приказни,
за секој чевел по една,
кој … Прочитај повеќе
Една во десет илјади родена,
со нејзината душа планина, борбена
не ќе ја сретнеш често … Прочитај повеќе
Ветрот носи убаво време.
Вилнее, јачи во нас.
Ветрот носи убаво време.
Убавото е убаво … Прочитај повеќе
Прочитај повеќе
Кажи ми како да истрае нешто
кое се гази без престан
и кажи ми како … Прочитај повеќе
Кога напладне, на сцената од древниот театар
се покажа младич, убав, како древен Елин,
но … Прочитај повеќе
Кристина Росети (05.12.1830 – 29.12.1894) е англиска поетеса чии поеми изобилуваат со љубовна тематика, посветеност … Прочитај повеќе
Прочитај повеќе
Со децата треба мило
што и да се случи,
не бидете толку строги
кога помалку … Прочитај повеќе
Наликуваше на крст твојот од, беше детски, но и тежок како
Шилест заплет
Не знаат … Прочитај повеќе
Прочитај повеќе
Наутро, катаутро, вријавец, по улиците,
се запоточува река од луѓе,
отспани, недоспани, зловолни, шеговити,
гладни, … Прочитај повеќе
Седумдесет и третиот сонет на Шекспир е сонет посветен на стареењето, на минливоста на животот … Прочитај повеќе
Прочитај повеќе
Има нешто многу просто
И тоа е тишина,
Има нешто толку тихо —
Вишина, ах … Прочитај повеќе